Emzirmek her zaman masalsi bir durum mu gercekten?

Anne adaylarinin en buyuk kabuslarindan biri olan sutunun gelmeme korkusu, ilginctir ki, benim gibi herseyi kendine dert edinen biri icin, hic bir zaman kafama taktigim bir konu olmadi.. Saniyorum bunun en buyuk nedeni, hamileligim esnasinda katildigim yegane egitim olan Emzirme Egitimiydi.. Oyle ki, anneniz, buyuk anneniz, onun annesi, vb. gibi, buyuklerinizde, asirlardir sure gelen bir problem yoksa sayet, her annenin mutlaka ama mutlaka sut verebilme kabiliyetine sahip oldugu bilgisi, bu egitimin can damariydi ve benim de beynime kazinmisti adeta..

Bildiginiz gibi anne sutu, bebegin bagisiklik sistemi ve gelisimi acisindan, ilk 6 ay tercih edilmesi gereken tek besin maddesi.. 6. ayda kati gidalara gecisle birlikte, emzirme kademeli olarak azalsa da, 2 yasina kadar bebegine anne sutu takviyesi yapabilmek, her annenin hayali.. Emzirmek her anlamda mucizevi bir islev evet, fakat benim gibi bazi anne adaylari icin daha da buyuk bir soruna ev sahipligi yapabiliyor ne yazik ki.. Buyrun sizi, emzirme yetisinin en buyuk yan etkisiyle tanistirayim, sut kanallarinin tikanmasi, ya da tip dilindeki adiyla Mastit.. 

Oncelikle belirtmeliyim ki, Mastit, her annenin yasadigi bir kabus degil.. Peki, ben neden bu problemle bogusmak zorunda olan sansli(!) gruptaydim? 7. aya kadar, bu kabusu duzenli olarak yasayan biri olarak, bu acinin neden bana reva oldugu, defalarca sorguladigim bir konu oldu.. Inanin her hafta en az bir kez mastitle bogustum ve her seferinde hayata kustum, mastit oldugum icin kimi zaman kendimi, kimi zaman da bebegimi sucladim.. Bu oyle buyuk bir aciydi ki, emzirmekten vazgecmeyi bile dusundum.. Konuyla ilgili interneti tavaf ettim, doktor arkadaslarimin kafasini sisirdim, genel cerrahlarla bile gorustum fakat Mastiti kesin olarak gecirecek ve bunu bir daha yasamamami garantileyecek hic birsey yoktu.. Hayatimin rutini belliydi, son kanal tikanmasindan sonra gun sayiyor, 7. gun hala mastit olmuyorsam kendimi sansli sayiyordum ve emzirmek benim icin yine cennet halini aliyordu.. Fakat 8. gun hersey yeniden basladiginda, benim emzirmeden nefret ediyorum sacmaliklarim da yasamlarimizdaki yerini yeniden aliyordu..

Mastitin pek cok nedeni var aslinda.. Uyku pozisyonunuz, emzirme pozisyonunuz, bebeginizin gogsunuzu yeterince bosaltamiyor olusu, vesaire vesaire.. Sebep her ne olursa olsun, yasadiginiz dayanilmaz bir aci.. Ustelik, sadece sizin icin degil, esiniz, aileniz, kisacasi o anda etrafinizda kim varsa, onlar icin de cok ama cok zor bir durum cunku bozulmus psikolojinizle, bu problemi yasamayan insanlar o an icin sizin en buyuk dusmaniniz.. 

Peki yok mu bu sorunun bir cozumu? Kisa ve net, hayir yok.. Yapabileceginiz tek sey, gogsunuze ilik masaj yapmak ve bebeginizi sik sik emzirerek ya da gogsunuzu duzenli olarak sagarak bosaltmaya calismak.. Ne yazik ki, bu problemi yasarken, emzirmek benim icin asla bir cozum yontemi olmadi, cunku sut kanallariniz tikali oldugunda, gogsunuzden hemen sut gelmiyor ve bu da bebeginizin emmeyi reddetmesiyle sonuclanabiliyor.. Elimde ici kaynar su dolu bir pet sise, bazen sabahtan aksama, bazen gece yarisindan sabaha gogsume masaj yaptigim, ardindan bir yandan o dayanilmaz aciyla bogusup bir yandan gogsumu sagmaya calistigim o kara anlari su an hatirlamak dahi istemiyorum.. Sut kanalinin acildigi, ve gogsunuzden fiskirircasina sut geldigi o sinir ani ise, bu kabusu yasayan her anne icin, sanirim dunyadaki en buyuk mutluluk..  

Mastit oldugunuzda, kullanabileceginiz ilaclar ne yazik ki cok sinirli.. Parol-Vermidon gibi hic bir ise yaramayan agri kesiciler ve daha ileri boyutlu tikaniklik problemleri icin de antibiyotik tedavisi.. Genel cerrah olan doktorumun soyledigi, antibiyotigin de sorunu kokten kesmedigi, sadece bakterilerin neden oldugu bir tikaniklik varsa, o an icin bu problemi onledigi.. (Evet, bu problemle karsilastiginizda, sizinle artik kadin dogumcunuz degil, genel cerrah ilgileniyor) Ne yazik ki, tikanikligin apselestigi daha da buyuk problemlerde, artik antibiyotik de bir etki etmiyor ve tek cozum ameliyat oluyor.. Iyi haber, ameliyatlik vakalar, senede yanlizca 2 yada 3 kez karsilasilan durumlar.. Simdi bu yaziyi yazarken, internette kisa bir arastirma yapinca goruyorum ki, hakikaten beterin beteri var ve tum isyanlarima karsin, ameliyat asamasina gelmemek bile benim icin buyuk bir sans aslinda.. 

Sevgili anne adaylari, umuyorum ki, Mastit kabusuyla tanismazsiniz hic ve emzirmek hep guzel anilar seklinde hatirlayacaginiz bir deneyim olur..